Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Kompozîsyon

SWÊD, 7/8 2011

Şirove!

Ko te dest bi xwendinê kir, biqedîne, an meraq neke!

Li gund ê dest bi çandinîya kartolan bikin. Ew jinika li peravê, quna xwe ya nîvtazî belbelot kiriye. Ma deya vî zarokê ko digrî, hêj nehatîye malê? Keybanû Semîramîs bû kevok û firîya. Mêrik li paş xwe nerî ko erebeyek bi ser de dajo. Sibe çarşema sor e. Eger zehmet nebî, tu dikanî alîkarîya vî korî bike, derbasî hêla din bike. Kîloyeke firîngî bi sê lîreyan e. Ji xwedê bitirse û here camîyê. Soro îro ne li mal bû. Çivîkan genimê me xwar. Ceryan li sînameyê qut bû. Xidiro ji ser reya îpekê dagerîya gund. Paleno, qewetbe ji we re! Sê rojên din ê hûtek hîvê dabelihîne.

Tu ser çavan hatî yî Xelo! Roja dayîkbûnê nepox teqandin. Hemîdo hevalê Koçero bû. Sibehî em dê biçin zozanan. Dem xweş Kurdistan. Baraneke hûr barî. Bombeyek li Bexdayê teqîya. Giyanekem. Jiyan xweş, mirov serxweş. Hebe nebe! Menqel vêxist. Bavê wî lê hêrs bû. Bîhneke naxoş ji kanalîzasyonan dertê. Di zivistanan de, nivînên ji hirîyê germ in. Keçika porzerî, pordirêj bi gavên piçûk dimeşe. Evdile kumê sor da serê xwe. Ji bin erdê, ji dêlva avê ve, petrol dipijiqe. Zilamê bi qapûtê reş li kevirekî terpilî. Leglegê xwe li ser hêlîna xwe danî. Xortekî mongolîd bazara şamikan dike. Xatûnê xalîça xwe di şaneşînê de dadiweşîne.

Lawik bi nikilkê diçe. Keçik, bi lawik dikene. Diya lawik lê hêrs dibe. Li pêş xwe binere. Li vî bajarî hemû wekî serxweşan dajon.

Pencereyek vebû. Konekî reş li çolê vekirin. Dengê nalên hespan diçû asîmanan. Beroşa bafûnî ji ser tifikê rakirin. Bayê xurt şax û pelên daran dihejand. Sê deng: a e n! Hizarekî spî lê gerandin. Ava çem bi xuşînî diherike. Osê kire gazî, lê lê lêê Porzerêêê! Hiş ji aqil diçe. Xwe çemd ke, tu ê bibînî! Bi heyranî lê temaşe kir. Dema firavînê rabû se xwe. Roja înê di xutbeyê de bû. Ji ser zinêr nehîtek gindirî. Li balafirgehê, li texsîyekê qêrîya! Qayîşa xwe ya ji çermê derewîn dirêjî wî kir. Keremke em masîyan bixwun! Ji ava sûsê ya qerisî vexwar. Meşa Qitkê.

Keybanû ya şevê distirê. Dengê jana kinîştê, li bajêr hemî belav dibû. Fidelio berpêş kirin. Li ser sandalîyekê rûniştî, qehwe vedixwar. Kevirek ji ber bayê trênê pengizî. Halleluya! Dema ko tu axivî, xeberan nede. Xorto ser û çavên xwe şûştin. Balgih ji ser text rakir. Destê xwe yê rastê bilind kir. Pisîkê xwe çemd kir, lepek li mişkî da. Yara min çendî ciwan e. Serê xwe rakir. Li jorê yekî mîz dikir. Hiş be û di ber re derbas be. Pîvazên hêşîn pê re bixwe ko te xwest. Alê li jor daçikîne. Şûşeyên tîtikî baştirîn in. Qevza mêrik metroyekê dirêj bû. Dewê tirş ji meşkê vala kirin.

(Belkî dewam bike)

-----------------------------------

Nivîskar: M. ALÎ KUT rewan@nefel.com
Weşandin: 2011-08-07
Xwendin: 12471