Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Xemsariya Hesîp Kaplanî û hestîyarîya gelê kurd ya olî

CIZÎRA BOTAN, 30/4 2011 — Tesewwuf bizaveke dînî û felsefî ye ko hîmê wê li ser wehdetû-l wicûd û wehdeş-şuhûdê ye. Ji wê dema ko tesewwuf ketîye nav Îslamê de û heta îro di nav alimên olî de gengeşîya “gelo di Îslamê de felsefeyeke holê heye an na?” dewam kiriye.

Mirov dikare bibêje zanyarên ola Îslamê bûne du birr: Yên heyîna tesewufê pejirandine û yên li dij derketine.

Helbestvanê kurd Mewlana Şêx Ehmedê Cizîrî, yê tirk Yunus Emre û yê faris Mewlana Camî jî di nav de gelik helbestvanan dîwanên helbestan amade kirine, helbestên di wan dîwanên xwe de jî li ser esasê tesewwufê hunandine.

Têt gotin ko rojekê zanyarekî tirk ê bi navê Mela Qasim ko dijberê tesewufê bû û piştî mirina Yunus Emreyî gelik dem şûn de hatibû dinê, dîwana Yunus digre destê xwe û dixwîne. Di dîwanê de rastî gelik helbestên ko li gorî eqîdeya wî li dijî şerîetê ne têt. Van helbestan yeko yeko jê derdixe û diavêje erdê. Di dawiyê de di nav wan helbestên ko avêtîye erdê de yek bala wî dikişîne. Lewra di wê helbestê de navê wî derbas dibe. Hema radike û dixwîne:

Yunus sen bu sözünü eğri büğrü söyleme,
Seni sıygaya çeker bir Molla Kasım gelir

Ango;

Yunuso, tu van gotinên xwe xwaromaro mebêje,
Li pey te Mela Qasimek ko îfadeya te bisitîne, têt

Min ev mînak ji ber vê çendê da ko pêwîst e her kes zanibe ko ew çi bibêje Mela Qasimek li pey wî heye, dê wê gotina wî binirxîne; yan dê bipesinîne yan dê rexne bike. Ji ber wê çendê lazim e her kes hay ji gotinên xwe hebe. Hele ew kesê biaxive kesekî welê be ko ciheke wî yê giran di nav civakê de hebe, elbet dê wê demê ew pesindayîn û rexne li gorî wê giranîyê bin.

Van rojan namzetê serbixwe yê BDP-ê Hesîp Kaplan beşdarî bernameyeke TV8-ê bû ko li Şirnexê hat amade kirin. Mîna hemî welatperweran min jî bi can û dil guhdarî wî kir. Bi rastî min teqdîr kir. Bersivên wî hal û hereketên wî, rexne û gilîyên wî, tesbîtên wî… Van hemûyan dîyar dikir ko nûnerê gelê kud e. Ji vî alîyî ve ez spasiyên xwe pêşkêşî wî dikim.

Bes vê kêfa min dirêj berdewam nekir. Lewra Hesîp Kaplan demekê hêrs bû û bi hêrsbûna wî re di heqê hebûn yan haşa nebûna Zatê Zûl-Celal de peyvek ji devê wî derket ko wê peyvê ez bixwe jî di nav de hemî bawermend ji dil û mêlak birîndar kirin. Dibe ko girîngîya wê peyvê li nik wî nebe û weke ji rêzê bê hesibandin. Lê belê li nik me gelik girîng e. Hem ji doza me re jî rewşekî negatîf derdixe holê. Ji xwe pêre-pêre hinan ew gotin xistin înternêtê û xwestin îstîsmar bikin.

Ez ê vê jî bêjim ko Hesîp Kaplan weke şexis bawerîya wî hebe yan nebe, di vê mijarê de çi bibêje heta derekê mafê wî heye. Lê belê wek nûnerê gelê kurd mafê wî yê “çi bixwaze bibêje” tune ye. Lewra gelê kurd di heqê ola xwe de herdem gelik hestîyar tevgerîyaye û tevdigere.

Divêt Hesîp Kaplan û yên di wê bawerîyê de ne zanibin ko ev gel bi gelemperî misilman e û heta tu bêjî bi rêzikên Îslamê ve girêdayî ne. Lê belê ew nayête wê wateyê ko oldarên kurd ji aliyê welatperperî û welatparêzîyê de ji wî kêmtir in, ji gelê xwe re, ji welatê xwe re naşewitin. Dibe ko eqîdeya me û Hesîp Kaplan ji hev gelik cuda be, lê nirxên me, birînên me yek in. Heke wana bixwazin zanibin ko oldarên kurd çi qeder niştîmanperwer in bila kesayetîyên mîna Qazî Muhemmed, Şêx Seîdê kal û Barzanîyê nemir li bîra xwe bînin.

Ez li vir bangî Hesîp Kaplan dikim ko eger ew bixwaze yekîtîya gelê kurd xira nebe, bila lêborîna xwe ji bawermendên kurd bixwaze û careke din şaşîyeke holê neke.

-----------------------------------

Nivîskar: ABDULKADIR BÎNGOL abdulkadirbingol@gmail.com
Weşandin: 2011-04-30
Xwendin: 7983