Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

cheap abortion clinics in memphis tn
cheap abortion pill kit online
Dînatî li herêma me zal e

STOCKHOLM, 3/5 2006 — Dîn û dînatî di siyasetên navxwe û derveyî yên dewletên rojhilata naverast de ne tiştekê bilecêb e. Hêj nimûneyê herî berçav yê vê dînatiyê yê jinavçûyî; rijêma Sedam Hisênî, di hizra me de ye û me hêj ew jibîr nekiriye.

Ne dûr e Îran bi ketina leşkerê xwe bo nav başûrê Kurdistanê bi bihaneya lêdana bingehên PKK-ê, ya ko wê bi xwe ew li wê derê bicih kirî, dixwaze Tirkiyeyê bikêşe nav vê govendê û bibêjeyê de rabe dostê min di dijatiya kurdan de, va ye buhar hat û kîvar şînbûn, de were em garana xwe bibin û berdin nav van aqarên Sedamî destûr dayî me bo navketinê. Dûr nîne Îran dibêje xwe eger min tam bi devê Tirkiyeyê xist ko başûrê Kurdistanê dagîr bike, eve min hem statûya siyasî ya başûrê Kurdistanê têk da û şîî li Îraqê bihêztir kirin û min hem jî û ew ya giringtir e, Tirkiye tûşî pevçûn û probleman digel Emerîkayê kir û min herweha berokekê din yê şerî û arêşeyan ji USA-ê re vekir.

Ne dûr e desthilatdarên Îranê bi axiftin û daxwiyaniyên serokê hikûmeta xwe yên dijwar û harker, bi serdanên xwe yên deplomasî bo dewletên erebî û misilman dixwazin xwe wekî kenkeneyekê vê cîhanê berçav bikin û bi nûkirina peywendiyên xwe bi van dewletan re dixwazin dewletên herêmê bêxin digel xwe li dijî Emerîkayê. Dûr nîne herwekî Sedamî dixwest hemî nefta herêmê bêxe di nav lepên xwe de bo ko pê hikmî li dinyayê bike, Ehemdînijad jî bi van reftarên xwe wê çendê dixwaze.

Îran ne bes wesa hizir dike lê ew bi devê serokê hikûmeta xwe di peyiv û gotinên werpêçayî de gazî dike ko êdî min hêza etomî heye, êdî ez dewleteka etomî me û wan bivêt û nevêt ez jî di nav govenda etomî ya dewletên etomî de me û ez endam im di gêleşoka wan de û ew bi vê jî dixwaze bibêje ji ber vê hemiyê jî ez piştî Emerîkayê qutbê duyê me li cîhanê û ez li hember Emerîkayê me û ez ji niho pê ve şerê sar yê wekî demê duqutban; Sovyet û USA-ê dest pê dikim. Heylo heyran qey ew nabîne çi bi serê wê Sovyeta mezin hat û ew bû çend parçe! Hema ev şerê sar nebe cehenema germ û har û me hemiyan di nav xwe de neşewitîne.

Îran ji xwe re dibêje heta eger me nuke ser ji Emerîkayê û siyaseta wê li herêmê ne stand, em bi vî rengî rê li ber wê û siyaseta wê li herêmê digirin û em projeya demokratîzekirina herêmê diperitînin û em ketina wê bo nav Îranê gîro dikin û em weha cîhanê bêtir ji dehsalên din bi van pirsgirêkan ve mijûl dikin û weha Emerîka mandî dibe û em dewleta xwe ya îslamî diparêzin û em dê pê ra bigehin xwe di warê etomî û teknolojî de gelek pêş bixin ko êdî kes newêre serê xwe li ber me rabike û em di vê tevilheviyê de jî dikarin hemiyên li dijî xwe di nav Îranê de tarûmar bikin û demokratiyê li Îranê û herêmê heram bikin û alaya îslamî yan ya Îranê, feriq nake, li her cihekê herêmê bilind bikin.

Tirkiye jî çi rastiyên ji bilî ya xwe nabîne û qebûl jî nake û kurdan ne ji nêzîk û ne ji dûr ve nabîne û teşimk û berçavk û mikroskopên mezinker û biçûkker jî feydê wê nadin. Ewrê kerbê û nijadperistiyê çavên wê girtine û ew naxwaze ji xew û xewna xwe ya jinavbririna dewleta başûrê Kurdistanê û mehandina hebûna kurdan û dagîrkirina hemî parçeyên Kurdistanê rabibe.

Van dewletan aliyê baş di hizirkirin û reftarkirinê de wenda kiriye û ew hewil nadin xwe têbigehînin ko bihêzbûna wan ye herî hêsan û saxlem û qayim di erêkirineka siyasî û destûrî de ye bo mafên neteweyî û kulturî bo hemî neteweyan di wan sinorên ew dewletên xwe tê de dibînin. Ma eger li Tirkiye û Îran û Îraq û Sûryiyê federalî yan konfederaliyên kurd û tirk û ereb û azer û hwd. çê bibin û ew hemî wekî hev bi mafên xwe şa bibin ma dê ew ji dil û can van qewareyên hebûn û nasnameya xwe yên nû ne parêzin? Heyf e ko çavên van weha di mij û morana kerb û kînê de ne û mejiyên wan dûr nabînin û ew bes rastiya xwe ya dîn, ya kevnar dibînin û ji wê hez dikin û li gor wê dînatiyê jî hizir û reftar dikin.

Bêguman ev leyistin e bi agirî û ev dibe jêdera karesat û setimînan bo wan û me hemiyan û mirov gelek caran bi vî awayî qebrê xwe bi destên xwe dikole û xwe û derwrûbera xwe tûşî şer û karesat û derdeserî û probleman dike. Bê şik siyasetên weha Kurdistanê dikin mexela şervanan û meydana şer û pevçûnên van dewletên cîranên kurdan û ev jî yek e ji xwestekên wan û nabe qet kurd vê bixwazin, lê qet serê van dewletan jî bi van metod û rêçareyan rehet nabe û serêşiya kurdî dê her ji wan re bimîne û dê bi vî awayê reftarkirin û siyasetkirina wan pirsa kurdî mezintir bibe û dê senga kartêkirina wê li ser van dewletan û li ser herêmê bêtir bibe hindî navmala kurdî di nav xwe de hişyar û yekgirtî be û ew li ser astê navxwe û derve bi zanîn û li ser xwe bilive.

-----------------------------------

Nivîskar: Sidqî Hirorî
Weşandin: 2006-05-03
Xwendin: 5000