Nefel

[ ŞEMÎ, 2024-04-20 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Sêşema xwînîn

STOCKHOLM, 17/8 2007 — Gelo ev çi kerb û kîn e ko qet ji xwînê, ji kuştinê têr nabe û li rastiya xwe û kiryarên hilgirên xwe yên li ser erdî di pirtûkên esmanî de digere! Ev çi lihevhatin û pevrejiyan û xwîşkubiratî ye dê li ser vulkaneka weha ji kerb û kînê, li ser deryaya xwîna van hemî bêgunehan hêt ava kirin! Ev çi xwen in bi vê pevrejiyan û paşerojeka pir ji xwîşkubiratiyê di serên lêqewmiyan de tên raçandin, di serekê şingalî yê êzidî de ko di sêşema borî de bêtir ji pêncsed taziyan xemistana xwe di nav dil û hinav û rondikên wî de perçivandî, di serê kerkûkiyekî de ko nikare ji ber neheziya wan bo yên din, ji ber hovetiya wan vebigere ser milk û mal û borîrojên xwe li bajar û warkê xwe, di serê mûsiliyekê kurd yan kiristiyan yan êzidî de yê ko ji ber wê nijadperistî û fundamentalîstiya wan ya kore û destên wan yên talanker û kujek hal û malê xwe hêlayî û ber bi jor reviyayî, yan di serên kesûkar û malbatên enfalkiriyan de, di serên helebçeyî û barzaniyan de, di serên hemî kurdistaniyan de yên li ser destên wan yên ko roja sêşemê kurdên êzidî kuştin, derd û êş û azar û xem û perçiqîn dîtin, ev çi xwen in hewil têt dan ko di serên me van hemiyan de, di nav vê deryaya kerb û kîn û xwînê de bên çandin û bi cih kirin!

Ma divêt xema me van hemiyan berferhtir bibe û tazî û kuştî û karesat û setimînên Şingal û Kerkûk û Mûsil û hemî Kurdistanê zêdetir bibin û berpêyên kujek û kînhilgir û mirovnehezan berferehtir bibin da paşî bêt gotin êdî me bes e ji vê rewşê, ji vê leyistikê û ji vê dehbetiyê! Ma ger ev kuştar û qetlîam û karesat û rondik û xemên weha mezin ne wext û qewimîna ji hemiyan lihevhatîtir bin bo gotina êdî bes e, pa dê kengî dema hindê be!

Her ko ji Bexdayê, piştî bûyerê sembola me got her in, diviya hûya ne 300 pêşmergeyan lê bi hezaran bibin û ji Kerkûkê heta Şingalê bi pêşmergeyan bikin perjan. Ez dizanim dilê we jî dibêje: Lo Bexdayê te xelkê me neparast û tu nikarî wê bikî. Ev mirovên me ne, ev xelkê me ye û em ji we û ji her aliyekê din bêtir di xema wan de ne, em ji we pirtir ji can û mal û saxelmî û paşeroja wan berpirsiyar in. Lewma êdî em xwe li benda we û soz û biryarên we nagirin û ha ev em, ne bes bi mal û saziyên xwe ve hatin, lê ha ev em bi pêşmergeyên xwe ve, bi parêzvanên Kurdistanê ve li hawara xelk û welatê xwe hatin û bes em in yên ko dikarin xelkê xwe fehim bikin û can û mal û axa wan biparêzin. Bisteh bikin vê bilind bibêjin, bikin rastî û gavan her niha jê re bavêjin û li ser erdî wê bikin û êdî nehêlin xwîna xelkê me weha hêsan bêt rijandin.

-----------------------------------

Nivîskar: Sidqî Hirorî
Weşandin: 2007-08-17
Xwendin: 9116