Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

amlodipin
amlodipin teva bivirkninger
Bijîn cilkên kurdî nemînin ebayên xelîcî

STOCKHOLM, 14/4 2006 — Jinên kurd bi vê slogana jorîn li roja 20/3 li nav bajarê Duhokê bi pêç û cilên xwe yên kurdî yên rengîn bi xwenîşandanekê der ketin. Mebesta wan ji wê xwenîşandanê wekî hinekan jê diyar kirî ew bû ko jina kurd di warê cil û pêça xwe de taybatmendiya xwe ya kurdî biparêze û erebkirina cilên xwe ret bike.

Piştî wê bi çar rojan, di xutbeya nivêja îniyê de bêtir ji deh melayên deh mizgeftên bajarê Duhokê êriş kir ser wê xwenîşandanê û wan jinên kurdperwer. Wan melayan ebayên xelîcî bi îslamî û şer`î li qelem dan û nefret li jinên serkol yên wê xwenîşandanê kir.

Bêguman divêt her kesî mafê azadiya hizirkirin û derbirînê hebe lê di wan sinoran de yên ko qanûn rê dideyê ko gefa li azadî û êmnahiya kes û grupan neke, ko heqaretê li kes û xelkî neke û wan bê qîmet û birîndar neke.

Lê ya melayan ji vê ferq e ji ber ko ew ji mînbereka giştî ya ayînî di xutbeya îniyê de bo raya giştî ya kurdên misilman diaxivin û kar di çêkirin û teyarkirina wê rayê de dikin. Di vî haletî de gotina wan berpirsiyarî tê de ye û ew ji her gotineka xwe li hember xudê û xelkî û hikûmet û qanûnê berpirsiyar in lê ew ne di kirina her gotinekê de di wî cih û wî demî de azad in. Nabe ko melayek wesa têbigehe ko ji ber ko ew melay e ew wekîlê xudê ye û gez û meqes di destên wî de ye û ew azad e ka çawa û li ser çi û li ser kê biaxive. Mizgeft mala xudê ye û divêt ew cihê girêdana rûhî be di navbera mirovan û xudê û kar û reftarên baş de. Cihê hindê be ko mirov tê de bêt perwerde kirin li ser viyanê bo mirovî û mirovîniyê, li ser xwedûrkirinê ji kerb û kînan û reftar û kiryarên xerab, li ser nepejirandina şîdet û tadarî û zordariyê. Nabe mizgeft bi rêya melayan û xutbeya îniyê gefa li azadiya mirovan ya kesan û koman ya qanûnî bike.

Bi rastî van core melayan newelatperweriya xwe ji sinorên erêkirinê jî derbas kir. Ew şerim ji xwe nakin ko ew weha vekirî reklam û propagendeyê bo berhem û çêkirî û ebayên xelîcî û erebî dikin. Erê gelo haya wan ji wan heye ka çi ji pehinka devên wan der dikeve û ka ew çawa bi vî rengî xizmeta berhem û ticarên xelîcî û erebî li dijî berhemên kurdî dikin.

Ma ev melayên korfehim nikarin têbigehin ko bi berferehî hatina ebayên xelîcî û mitayên din yên nekurdî bo nav Kurdistanê dê serî ji mita û berhemên kurdî wer bigire û dê weha kar û cihên karî kêm bike û bêkarên me mişe bike û bazara kurdî kesad bike.

Em li Baûşrê Kurdistanê berî jinavbirina Sedamî girêdayî desthilata siyasî û aborî û dînî ya Bexdayê û ya erebî bûn û şerê azadiya xelkê me ya bi dehan salan bo rizgarbûnê ye ji wê desthilata biyanî û bo serbixwebûna mala kurdî ye bi desthilata xwe ya siyasî û aborî û dînî ve, bo azadbûna mirovê kurd e di hizirkirina xwe de, bo kurdistanîkirina sîstema hilsengandinê ye di civaka me de. Niho jî hinek kes û hinek melayên çi bi zanîn û çi ne bi zanîn, bi awayekî ji awayan, îndîrekt, çetetiya ereb û tirk û farisan û bihêzkirina desthilata wan ya siyasî û aborî û dînî li Kurdistanê dikin. Ew vekirî nivêjkerên roja îniyê li dijî mal û kesûkar û xelk û jinên wan teyar dikin û tirsê di nav tevgerên azadîxwaz de , ji rengê vê xwenîşandana jinan belav dikin.

Lê eyb ne di melayan bi tenê de ye. Eyb di me hemiyan de ye ko em gelek rûyî didin melayên weha serval e û nezan. Gelo ma wezîrê ewqafê li kû ye? Xwe mela jî karmendên ewqafê ne û ew miaşên xwe ji wê wezareta hikûmeta Kurdistanê wer digirin. Gelo ma ne ji karê wezîrê ewqafê û wezareta wî ye ko ew di van babetan de melayan têbigehînin û ji wan re kursên welatparêzî û aborî û heta dawiyê vebikin bo ko haya melayên me baştir ji xwe û ji zimanê xwe û aboriya welatê xwe hebe û çavên wan pîçek li ser rastiya siyaset û aboriyê û li ser rola dînî di prosesa azadiya neteweyî ya kurdan de û sinorên wan yên axiftinê di xutbeya îniyê de vebikin. Ev mela karmendên vê wezaretê ne û eger di nav wan de kes hebin bi xutbeyên xwe xelkî li dijî berjewendiyên bilind yên Kurdistanê teyar dikin pêwîst e wezareta navbirî îcraatan li hember wan bistîne û mafê xutbegotinê jî nede wan.

Rast e ev demê globalizasyon û cîhangîriyê ye lê pêwîst e kes û aliyên berprisiyar ji bazirganî û împort û coreyê mitayên tên bo nav Kurdistanê van pirsgirêkan bi giringî bi dest xwe ve bigirin û weha bikin bi rêya peymanname û kontrolkirina bihayên tiştan di nav bazarê Kurdistanê de û bacên li ser tiştên tên bo nav welatî ko hêsan nebe ko mitayekê wekî ava tirkî ya vexwarinê piştê li ava kurdî bişkêne yan ebayê reşê xelîcî cilên kurdî yên rengîn li Kurdistanê bin bir bike.

Xudê neke ko ferman û çarenivîsa me bikeve nav lepên melayên kurd yên ji vî rengî heke dê rewşa welat û xelkê me ji başûr û naverasta Îraqê xerabtir be û dê mirov êdî nikaribe terorîstekê ko xwe di nav ebayekê xelîcî yê jnan de veşartî ji jineka kurd ya di ebayekê ji wî rengî de cida bike.

-----------------------------------

Nivîskar: Sidqî Hirorî
Weşandin: 2006-04-14
Xwendin: 5109