Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

tylenol and pregnancy category
tylenol pregnancy adhd go
“Guhê xwe bide min ez zarokekê Dêrsimî me”

STENBOL, 27/8 2005 — Di cihê xwe yê ebed de rehet raze. Ew peyama te qêrîneka sedsalî ye ko di mejiyê zarokên welatê bilindahiyan de deng vedide. Gelek nifşên ciwan bi ahd û qêrîna wê peyamê, bi hemî hezkerî û xeyalên xwe ve binbir bûn, ev, nayê ji bîr kirin; “şivanmijûlik” û qatilên sedsalê wesa hêvî dikirin ko bi “xofa xwînê” û bi terora reş dê hişê miletekê bidizin û dê peyamên raborî û paşerojê jî bên ji bîr kirin.

Ji bîrê naçe. Bêhna xwînê ket hemî rê û peyariyên welatê çiyayên bilind. Bi derewên “harîkulade” xwîn ji erdê paqij nabe, “komara tirsê û derewan” bi derewekê nabe “komara demokratîk”. Komara tirsê dê di wan tirsên xwe de biheze… Jiyan û şiyana tîranên miswede têrê nake ko xwen, xeyal û peyama miletekê tune bikin.

Bîrandera hişê vî miletî “dara azadiyê ye”. Wê darê bi firtoneyên xwînê rayê xwe berdaye her bihostek xaka vî welatî! Yên bûyîn “serê sebeban” jî dê di nava wê xwînê de birizin.

Tirs haletekê însanî ye. Lê durûtî kêretiya însanetiyê ye. Ew mêr û xanimên sed kirasên direwîn li xwe dikin û di pêşber komara tirsê dikevin reqsê de, dê bi wê şermezariya xwe ve bimînin... Berevajîkirina rastiyê têrê nake ko miletek rastiya xwe ji bîr bike.

Xwenenas û bêbinyatên destên xwe dirêjî rûmeta mirovatiyê dikin, dixwazin serî ji rastiya vî miletî bistînin, lê çare nîne, dê rastî bê ser kefê. Bila medahên rejîmên derewîn xweliyê li serê xwe bikin û baş li dihola derewkaran bixin; ew dihol, di cihê ko dibêje “zirt” re dê biqete...

Serberzî, eniya vekirî, hêz û rûmeta mirovan, welatê bilindahiyan dê wan kirasên derewîn yek bi yek biqetîne. Kur û keçên mirovan hew dikarin gemarî û qatiliya komarên tirsê û derewîn ragirin.

Generalên miswede bêşerm li wan birc û wan bilindahiyan dinêrin û bi “ezameta fatîhan” fortên xwe didin, ji wan waye ko wan bi hukmê şûre xwe ew birc û bilindahî avakirne, serokwezîrên “bêîxtidar” şerm nakin û li ber sîha wan bircan derewan dikin.

Rehet raze Dêrsimiyo, dê zore zora rovî û çeqelan ji welatê te bibirhe, remza şan û şerefa miletê te li başûrê welat, li ber perê asîmanan ber ba dibe. Nûnerên miletan li bin per û baskên wê de welatê te zîyaret dikin.

Rehet raze Dêrsimiyo, dê Dêrsim carek dî bibe Dêrsim. Wesiyetnameya te bi herfên zêrîn di akademiyên leşkeriyên welatê te de tê nivîsandin…”Yan Kurdistan yan neman” ahd û peymana lêşkerên welatê bilindahiya ye. Dêrsimiyo bila ji aliyek dî jî dilê te rehet be; serbazên welatê te dê ticaran nebin, tîmsala tirsê ew dê her tim nobedarê rûmeta mirovan bin.

Rehet raze Dêrsimiyo, wolkana ruhê te bûye zerşeveqek û ji başûrê welat birqîn dide… rovî, çeqel û gureboz ketine tirsa mirinê û ji xwe re li tarîkuncan digerin. Rehet raze Dêrsimiyo, hasret û hêviya te bi xemlek û bi rûmeteka nû dijî.

-----------------------------------

Nivîskar: MIHEMED EVDILA
Weşandin: 2005-08-27
Xwendin: 5811