STOCKHOLM, 3/3 2008 — Kurd çi mixabin ko ji stratejîyeke hevbeş û hevdem bêpar in. Îro di qada navdewletî û têkilîyên dîplomasî de, dezgeh û otorîteyên heyî li gor armanc û hedefa mirov û di ser hemîyan re li hêza mirovî temaşe dikin û li gorî wê yekê li hemberî mirov sîyaseta xwe bi rêyine maqûl didin zanîn.
Divê wek hemî miletên din, ji miletê kurd re jî, ne veşartî be û ne jî nenas be ko tu kes menfaeta xwe ya dewletî û civakî ji bo xatirê me têk nabe. Ma gelo ev yek ne eşkere ye ko ez behsê dikim? Bi qenaeta min carinan bête gotin jî em kurd li gorî vê perspektîfa navdewletî tevnagerin û dost û kêmdostên xwe li gorî vê yekê tesnîf nakin. Em zû dibin dost û em zû dixeyîdin. Dibe ko ji karektera civata me ya ji fenûfitan bi dûr û ”dilsaf” tê! Dibe ko ji bêtecrûbetîya birêvebirina me ya dewletê tê!
Sîyaset hunera bikaranîna îmkanan e. Peydekirin, vejîn û xurtkirina îmkanan, gerandina çerxa sîyasetê li gorî armanca mirovî hêsan dike. Sîyaset mudaxele ye, hewildana guhertina civat û îmkanên wê ne. Pîvanên serfirazî û neserfirazîya mirov li gorî destkeft û encama xebata mirov e.
Di mercên ko welat û miletê me tê de ye bêguman timî serkeftin nabe para mirov, ji xwe heke mirov li paş xwe, li tarîxa xebata rizgarîya miletê kurd binêre, dê bibîne ko ev dused sal in em kurd li ser axa bavûkalên xwe têdikoşin da ko em jî wek hemî miletên heyî li welatê xwe bibin serwer û qedera xwe biêxin destê xwe û bibin birêvebirên civata xwe.
Heta îro ji ber gelek sebeban em bi ser neketin. Ji xwe mirov carekê bi ser dikeve û êdî veger nîne. Eger îro em wek milet hîn negihiştibin vê armanca xwe jî, tarîxa miletê kurd şahidê vê yekê ye ko kurd timî di nav hewildanên cûrbicûr de bûne da ko welatê xwe rizgar bikin. Ji lewre zû an direng dê miletê kurd jî bigihîje hedefa xwe.
“Stratejîyeke bê taktîk rêyeke dirêj e, lê taktîkên bê stratejî gelemşeyên berî têkçûnê ne.” (Sun-Tzu) Xwedîyê van gotinan kevnestratejîstekî çînî ye. Nexwe di çalakî û xebata mirov ya demdirêj de divê timî bala mirov li ser vê yekê be ko tiştên mirov dike li stratejîya mirov biguncin, civata mirov û berî hemî refan sîyasetmedar û ronakbîrên mirov di wê zanînê de bin.
Vêca gava mirov li gorî wan gotinên stratejîstê çînî li xebata sîyasî ya kurdên Turkîyeyê hûr dibe, çi mixabin ko mirov dilxweş nabe. Ev sîh sal e kurd di nav gerînekekê de her li dora xwe doş dibin bêyî ko gaveke berbiçav ber bi armanca xwe ya sereke bavêjin!
Di asasê xwe de stratejî û hedefa miletê kurd pir zelal û sade ye:
Miletê kurd wek hemî miletan divê li welatê xwe bibe serwer û hikumranîya sîyasî bi dest bixe!
Hemî ev e.
Ji lewre her gav û xebata ko mirovî ber bi vê armancê bibe, di nav hêza milî de şiûra vê yekê xurt bike û bikemilîne, bi stratejîyê re li hev e; lê her gav û xebata ko mirovî ji vê armancê bi dûr bixe, an jî şiûra vê yekê qels bike, alozî û tevlîhevîyê peyde bike, li dijî stratejîyê ye û hew tê mahneya ”gelemşeya berî” têkçûnê!
Sernivîsa nivîsarê weha bû: Kurd milet in?
Eger we got belê kurd jî milet in, wê gavê, li gorî mafê miletan armanc eşkere ye.
Lê…
Gelo îro ji bo civata kurd ev yek zelal e, gelo kurd bi aksîyonên xwe yên sîyasî, wek miletekê, ji tirkan cuda, tevdigerin an na?
Gelo îro di qada navneteweyî de em ji dost û kêmdostên xwe re vê yekê bêdudilî didin zanîn?
Bi ya min roja ko li bajarê Dîyarbekirê, bi yek dengî, şîara Kurdistan, Kurdistan, Kurdistan, bi dengê kurdan di zikê sûr û burcên bajarî de olan da, wê gavê dê him tirk him jî dunya alem him dê miameleya neteweyekê bi me re bike; him jî dê hesabên xwe li gorî wê yekê bikin. |
