Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Destê rêjîma Sûriyeyê di qetlîama Şingalê de heye!

KURDISTAN, 26/8 2007 — Karesata ko bi serê mirovên me yên li Şingalê de qewimî, dilê me êşand; wîjdana hemî rizgarîxwazan li Îraq û seranserê cîhanê hejand. Tevlî ko ew tenê xelekek bû ji xelekên rojane yên fîlmê kuştin û têrorê li Îraqa birîndar ko derhênerê wê nas û nenaskirî ye, lêbelê qetlîama Şingalê hindek name û wateyên teybet bi xwe digire, ji wana:

Yekemîn: Tawan qewimî dema ko serokatiya siyasî ya Kurdistanê li Bexdayê bû, bi mebesta dîtina çareseriyan ji kirîza hikûmeta Îraqê re û vekişandina hindek hêzan ji parlementoyê bi armanca rawestandina piroseya siyasî. Pêkanîna tawanê di vê demê de, piştgiriyek bû ji hêzên têrorîstî re yên ko rewşa wan hatibû xerabkirin piştî operasiyonên hevbeş di navbera hikûmetê û hêzên pir-netewe de. Tê zanîn jî ku, hêzên xwe vekişandine û di nav de çeteyên bereya Tewafuqê kiriyarên teroristî pêktînin bi harîkariya rêjîma Sûriyeyê nemaze Haris Darî yê ko ji aliyê wezareta derve ya DYA-yê ve hate tawanbarkirin.

Duyemîn: Destê rêjîma Sûriyeyê di qetlîama Şingalê de heye. Ji ber vê çendê ko rojavayê Îraqê û sînorê hevbeş bi herêma Kurdistanê re di bin berpirsiya alavên ewlekariya Sûriyeyê de ne. Sûriyeyê û Îranê lihevkirine ko Îraqê bişewitînin û li hemberî hêzên Amerîkayê derbikevin û ezmûna dêmokirasiyê têk bidin, û kiriyarên teroristî bidomînin û piştgirtiya terorîstan bi hemû şêweyan bikin.

Ji aliyekî din ve, armanca qetlîama Şingalê tunekirin û qirkirina Kurdan e, û beşeke bingehîne nisbetî bernameyê Sûriyeyê di warê erebkirina navçeya kurdî li Sûriyeyê. Biriyara herî dawî ko rêjîma Sûriyeyê girtibû veguhastina dehan malbatên ereb ji deverên Hisîçe û Şedadê û bicîkirina wan li ser zeviyên cotyarê kurd di navçeya Dêrikê (niha Malikiyê) ya nêzîkî ciyê bûyerê.

Rayedarên Şamê wisa hizr dikin ko bi cîanîna qetlîama Şingalê wê bibe alîkarê bicîanîna pilana erebkirina Dêrikê! Nemaze ko ev pilan berdewamiya piroseya erebkirinê û dûrxistina kurdaye ji sînorê wê yê hevbeş bi Îraqê re li herdû aliyan.

Pêwîste em li vira bidin xuyakirin ku-li gor hindek agahiyên taybet-alava ewlekariya leşkerî ya Sûriyeyê, di bin çavdêriya dîrêkt ya lîwa Mihemmed Mensûre nivîsgeh û bingehên nehênî li Qamişloyê vê dawiyê dane vekirinê-tê gotin ko hinek ji wan girêdayî rêxistina el-Qayidê ne-lê ne dûre ko ew taybet bin bi rewşa gelê Kurd li Sûriyeyê û Îraqê! Girêdayî vê babetê, Serokê herêma Kurdistanê heşkere kir ko destê-istîxbaratên dewletan-(bê ko wan bi nav bike)di qetlîama Şingalê de hebûye. Sedem jî ewe ko ezmûna gelê kurd negihe serî û benda 140-ê ji makezagona Îraqê ya taybet bi rewşa Kerkûkê ve, bicî newe.

Sêyemîn: Tawan bi rengê ko pêkhat dide xuyakirin ko destê rêxistina el-Qayideyê jî têde heye, angu Qayide dibe hêzeka serekî di şerê li dijî gelê Kurd û bi cîanîna pilanên şovînîst û nijadperestî li dijî Kurdan, û di nav de guhêrandina bunyatgeriya dêmogirafîk û koçberkirina kurdan.

Helbet, Qayide vî karê xwe bi danûsitendin û rêvebirina di gel rêjîmên dêspotîk yên rojhelata nêvê re dike, nemaze herdû rêjîmên Sûriyeyê û Îranê. Ev yeka careke din dide îzbatê ko hevbendiyeke bednav û xirap di navbera Îslama siyasî û neteweperestan di navçeyê de heye.

Ev pir xeternak e. Ji hêzên azadî û aşîtiyê û dewletên mezin û civaka navneteweyî tê xwestin ko bêtir piştgirtiya gelê kurd li Îraqê bikin û hikûmet û dezgehên wê yên dêmokiratîk, û piştgirtiya kurdên Sûriyeyê jî bikin li hember hêzên tariyê û dijminên ronahî û jiyan û pêşveçûnê.

Çaremîn: Ji dema rizgarkirina Îraqê, hêzên tarîperest û dûvikên rêjîma jinavçûyî û komên tundrew û parêzerên wan li Sûriyeyê û Qayide û hevalên wê li Îranê pilaneke nû danîn têde bala xwe bêtir didin pêkanîna kiriyarên terorîst li ser sînorên Kurdistana Îraqê nemaze li Kerkûk û Şingalê tevlî hin deverên din weke Mendelî û Diyalayê.Sededma vê jî, ji ber ko ciyên navborî ne girêdayî hikûmeta herêma kurdistanê ne, bi gotineke din ewlehî û aramî li wan nîne.

Lêbelê, armanca wan navenda Kurdistanê ye! Armanca wan rawestandina piroseya bi cîanîna benda 140-ê ya destûra Îraqê ye. Ji terorîstan bê, dê li her devera kurdistanê teqîn û qetlîaman çê bikin.

Pêncemîn: Çiqasî ko hêzên terorê yên tundrew xwe di bin navnîşanên mezhebî anjî olî de veşêrin, lê bahaneyên wan vala diçin. Armanca wan bi heşkerayî ewe ko gelê Kurd tune bikin nemaze kurdên Êzîdî. Herçende rewş giran be jî, lê tevgera rizgarîxweziya kurdî dê nekeve şerên oldarî û tayfegerî ji ber ko şer di navbera azadî û dêmokirasiyê û guherîn û pêşveçûnê de ji aliyekî ve û li aliyê din dîktatoriyet û teror û tarîperestiya sedsalên navîn û paşketinê de ye. Gelê Kurd û tevgera wî ya rizgarîxwez û hikûmeta wî ya federe û parlementoya hilbijartî ciyên xwe di refên pêşîn yên piştgirên azadî û dêmokirasiyê de girtine: ew tucarî ji aşîtî û azadiyê xwe nadine paş.

Şeşemîn: Pabendiya Kurdan bi çareseriya aştiyane û dêmokiratîk û di riya diyalogê de ya pirsgirêka kurdî nayê wê wateyê ko wan dev ji mafê xwe yê xweparastinê berdane. Tevgera Kurdî mafê xwe heye ko xwe biparêze, nemaze li dijî êrîşên terorîstan. Kurd dê bêdeng nemînin li hember guherandina dêmogirafîk ya welatê xwe.

Heftemîn: Roj li pey rojê, pêwîstiya vegerandina deverên erebkirî û li derveyî hikmê hikûmeta herêm, zêdetir dibe. Ev tişt bêtir tê xuyakirin di nameyên ko ji aliyê nişteciyên wan deveran de têne şiyandin ji serokatiya herêma kurdistanê û hikûmeta federe ya Bexdayê re.

-----------------------------------

Nivîskar: SELAH BEDREDÎN
Weşandin: 2007-08-26
Xwendin: 5937