Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Divêt kurd, emerîkî û ewropî baweriya xwe bi bêexlaqê Erdogana neînin

STENBOL, 7/6 2007 — Her tişt li ber çavan dibe; êrişkarî û bêexlaqiya ko dewleta tirk li himberî kurdan dike aqilê mirovî disekinîne. Her roja ko diçe têkçûna ber bi dawîlêhatina rejîma tirkîsta milîtarîst nêzîktir dibe, ew jî hêj zêdetir nimûneyên bêexlaqî û bêheyayiya xwe raberî dinê dike. Ji nimûneyan, nimûneyeka bêhayayî vê rejîmê, beredayiyê kolanên Kasimpaşa Recep Tayyip Erdogan e. Wî bi hevdîtneka digel general Buyukanitî re hemî hevalên xwe firotin û hem jî hemî bawermedên ko jê bawer dikirin ko ew mirovek xudanbawerî ye, xapandin û ket ser “rêya” generalên kemalîst û destpê kir devê xwe li himberî kurdan jî lewitand.

Recep Tayyip Erdogan bi “e-memorandumekê” hemî hevalên xwe firotin û dihola generalan xist stuyê xwe. Her wekî ko bi Emerîka û Yekîtiya Ewropayê ji di wextê xwe de dixapand.

Wekî têt zanîn Erdogan berî ko bibe serokwezîr 2002-yê 10-ê meha 12-yê çû Emerikayê Koçka Spî ziyaret kir. Emerîkiyan pêşî bawer kirin ko Erdogan mirovek bawermendê paqij e, kêmanî xudanê gotina xwe ye; paşê bi derbasnebûna “tezkereya 1-ê adara 2003-yê” dîtin ko mirovekê çend durû ye, qîm ji gotina wî re nîne.

Di mizakereyên prosesa Yekîtiya Ewropayê de jî bi dehan caran Erdoganî desthilatdarên Yekîtiya Ewropayê xeyalşikestî kirin.

Vêca em bên li ser helwesta wî ya vê dawiyê ka çawa ew bû figuranekê lehîstika generalan. 27-ê nîsanê generalan “e-memoradumek” weşandin û bi aşkere ji Erdogan re gotin “tu neyê ser rê, em dê rêyên ko te bînin ser rê bi kar bînin”. Di medya dinê hemiyê de ev “e-memoradum”a generalan wekî hewildan û îşareteka kodetaya leşkerî hat dîtin.

Erdoganê bêhestîpişt, di cih de ket tirsa ko ka dê çawa generalan qane bike de, her çend hikûmetê serî li ber generalan netewand jî û berdevkê hikûmetê Cemîl Çiçek piştî memoradumê derket li himberî medyayê û belavoka hikûmetê xwend û got “sererkanetiya leşkerî mieseseyeka hikûmetê ve girê daye û çênabe ko ew li himberî hikûmetê derkeve”. Lê Erdogan qet ne wekî hikûmetê difikirî, ji ber ko “havên û miktesebata” wî têrê nedikir ko ew wekî jê têt hêvî kirin ko li himberî generalan helwesteka sivîl û medenî bigire. Ew bi rojan li dûv general Yaşar Buyukanitî geriya da ko wî qane bike. Buyukanitî heta ko nedît Erdogan hatiye ser “rê” bersîva telefonên wî jî nedida. (Hemî medyaya tirkî behsa bersîvnedana telefonên Erdogan kirin)

Di encamê de piştî Buyukanitî dît ko memoradum gihiştiye armanca xwe û tirsa ko divê li ser Erdoganî çêkiriye, di 4-ê gulanê de li Stenbolê çû ofîsa Erdoganî. Buyukanit û Erdogan tam du seet û nîvan bi tênê man. Piştî ve hevdîtinê rojnamevanan çend li Erdoganî şidandin jî wî got “tiştên ko di nêva me de hatin qise kirin, tenê em herdu û Xwedê dizane”. Buyukanit jî di vê mijarê de tenê got “her tiştek zemenekê wê heye”.

Lê cardî kêm zêdê, li gorî texmînên ko medyayê dikirin, Erdogan û Buyukanit li ser sê niqteyan rawestiya bûn.
1- Mijara hilbijartina serokkomariyê.
2- Gotgotên piştî memorandumê belav bûne.
3- Ji hemiyê giringtir û mijara herî esasî helwesta li himberî “başûrê Kurdistanê”

Piştî vê hevdîtina “veşartî” ya Erdogan û Buyukanitî, gelek aşkere diyar bû ko Erdogan hemî şertên generalan qebûl kiriye û çûye ser “rêya” wan.

Erdogan pêşiyê ji sedan zêdetir hevalên xwe yên berê ji derveyî lîsteya hilbijartinê hêla. Di cihê wan de zelamên mentalîteya kemalîzmê diparêzin cih kirin; bo nimûne Ertugrul Gunay di wextê xwe de sekretêrê CHP-ya kemalîst bû. Erdogan ew kir serê listeya xwe ya hilbijartinê de.

Niqteya dî ya herî balkêş Erdoganî destpê kir ko, heman zimanê generalan li himberî serwerên kurd û serokê Kurdistanê bi kar anî û her wekî hemî pespayetiya xwe ya “kasimpaşatiyê” raxîne ber çavan got “ez bi serokqebileyan re qise nakim.” Her wî got “di heqê bakurê Iraqê de esker ji me çi bixwazin em dê pêk bînin.” Bi wan gotinên xwe û bi “lehîstika hilbijartinê” Erdoganî diyar kir ko ew “emirberek” yê genaralan e û ti pêgirên exlaqî yên ko bo wî cihê xwepêgirtinê bin tine.

Vêca gelek aşkere ye ko Erdogan yekser ketiyê bin nîrê generalan de. Lewma
divê ne Yêkytiya Ewropayê ji Erdoganî berhêvî be ko, ger ew careke dî bibe hikûmetê dê hemahengiyê digel Yekîtiya Ewropayê bike û ne jî divê Emerîka baweriyê bi “demokratbûna” Erdoganî bîne. Erdogan yekser “emirberek” yê generalan e. Di cihê general hebin de, divê ti qîmetî nedin Erdoganî.

Her divê her kurdeka/ê xudan haysiyet û şerm pê re heyî jî, bibîne ko Erdogan li himberî serok û serweriya kurdan çend bêexlaq û bêheya ye!

-----------------------------------

Nivîskar: MIHEMED EVDILA
Weşandin: 2007-06-07
Xwendin: 7860