Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Di bîranîna rabûna adarê ya pîroz de em berê xwe bidin kê?

I.

KURDISTAN, 10/3 2007 — Kesên şehîdan, dayik û bav û bira û xuşk, bila ji cerg û kezebên xwe re rahêjin gurzên çîçekan û 12-ê adarê herin seredana gorên wanli goristanên Qamişlo û Efrîn û Kobanê û Zorava û Helebê, û ji wan re careke din bibêjin:

— Hun kurên here baş bûn ko dayikên kurd karibûn we bînin dunyayê di vê serdema nuh de. Hun bûn ko hevsengên kesekî dest nedida wan ji salan ve guherandin, mebesta min yasayên tirsê yên sitemkaran û sertewandinên hemberî zordestan e.We em fêrî wate û mezinahî û buhaya berxwedana di ber rastiyê de kirin gava ko we bi dengekî bilindtir ji çîva gulleyan got: Na ji fitneya nijadperest re... na ji sertewandin û koletiyê re.. na ji semyanên veşartî re... na ji zulm û zorê re... Erê ji welatekî re di bin siya deselatek demokratîk de ko firehbûna wî têra hevaltî û hevpariyeke bi rastî di navbera herdu neteweyên wî yên serekî kurd û ereb de û herweha jiyanek bi rûmet ji bo keç û xortên wî ji hemû netewe û çand û olan dike.

Ji birîndar û kesên zehmetkişandî yên ko bi welatparêziya xwe pak û dirust in û singên wan bi mêranî û qurbaniyê xemilandî ne, ji bo dozek dadmend û prensîpên bilind da ko em ji wan re bêjin: hun nûner û rêber in, hun hevîrtirşa nifşin di proseya gihiştina perwerdeya welatparêziya pak de!

II.

Xwendekarên ko ji zanîngehên Şam û Helebê di roja rabûna adarê de bi tawan û behaneyên cida û bi rengekî tewtewe ji aliyê istixbaratan hatine dûrxistin, ko hinek ji wan di sala xwe ya dawî de bûn lê ji mafê xwe yên xwendinê hatine dûrxistin da ko dagîrker hîn û hîn di polîtîka xwe ya kurdan ji hizr û axa wî dûrxistinê weke ko yê bednav Mihemmed Teleb Hîlal ji wan re berî 40 salan gotibû, berdewam bikin.

Yên ji karê xwe hatine dûrxistin û dikanên wan hatine talankirin û pariya nanê wan û rûmeta jiyanê ji wan hate sitendin. Keç û jinên ko serseriyên alavên ewlekariyê destdirêjî wan kirin weke karekî hovane û regezperestî ko eniya mirovatiyê ditewîne, em ji wan re dibêjin: hun kesên here bi rûmet û bilind in di vê gerdûnê de çiqasî ko sitemkar dîktator û serserî be û ji sincên welatparêziyê dûr be ewqasî qelenê azadiyê mezin dibe.

III.

Her kesên ko hêjî damarên wan bi hezkirina gel û welat lêdide û çavdêriya paşerojeke şad bê koletî û bê sitem dikin, û yên ko hîn di wijdanê xwe de soza “tebaxê” ya ko rastî û prensîpan diparêze, radikin. Ev soza ko li herdem û cihî de rastiyek netewî û welatparêzî nîşan dide bi kesên xwe yên têkoşer ko natirsin ji zordaran û koletiyê napijirînin.
Rewşenbîrên keç û xort yên ko di efsaneya adarê de meşiyan û jê re stran û li ser nivîsandin û di dilê wê de bûn, yên ko hevpar bûn di çêkirina wê de û yên ko bi wan re bersiv dan di heman demê de bi riya karê xwe anjî di riya enternêt û medyayê û raya giştî de, ji wan re dibêjin: Pîroz be ji we re! ji ber ko hun bi gel û welatê xwe re bûn di rojên here zehmet û dijwar de. Hun bûn xwedî rûmeta beşdariyê di nivîsandina dîrokê bi rûpelên wê yên here pak û bilind.

IV.

Hevparên me, di îro û paşerojê de ji erebên Sûriyê û netew û hêzên wê yên siyasî bi taybetî tiwêjeyên wê yên opozisyona demokratîk a ko bersiva banga welatparêzî kir û bi hevparê xwe yê kurd re di rabûna adarê ya pîroz de sekinîn, çi bi daxuyaniyekê anjî bi piştgiriyekê be, ji wan re dibêjin: Hun bûn yên ko nûneriya wijdanê ereban li Sûriyê bi rastî kirin û hun bûn yên ko ji bo yekîtî û jiyana bi hev re hêzê didin me.

Aniha ne xem e ko em gazinên nerm ji hindek rêhevalan bikin yên ko gerek bû li hemberî zordaran û di rêza kurdan de bin di rabûna wî ya welatparêz de, rabûna ko mafê wekhevî û demokratîk diparast lê mixabin ko ji nişka ve bûne aqilmend û bêlayen û hinek jî li aliyê sitemkaran rawestiyan weke ko mafê xweparastinê û dijminatî weke hev be, û wisa bê ko zanibin xizmetek pir mezin ji rêjîma despotîk re dikin, wilo kirin ko karê neteweyî û demokrat û aştîxwaz ji mafê kurdan û serhildanê cuda bikin! Li vir em ji her kesî re dibêjin ko tevgera neteweyî kurdî ya nûjen di xebata xwe ya niha de li hemberî zordaran disekine û guherîneke demokartîk di welat de peyde dike û di dilê opozisyona niştimanî de radiweste û beşek aktîv û serkêş di tevna wê de dimîne.

V.

Birayên me li Hewlêr û Amed û Mihabad yên ko hestên xwe yên rast bi daxuyanî û xwepêşandan û girêvan û şermezarkirina zilma sitemkaran li Şamê dane nîşan dan, ko alîkar bûn bi birayên xwe re di doza serfirazî û guherîna demokratîk û jiyaneke hevpar bi aşîtî di navbera kurd û ereban li sûriye de, ji wan re dibêjin: Qedera kurd e ko di destpêka vê sedsalê de ala azadiyê bilind bike û bibe hêzek çalak li hember dîktatorî û zulmê li vê navçeyê û rêberiya karê guherîna demokratîk û şerê terorê di rohijlata navîn û daxwaza aşîtiyê di nav miletan de bike.

VI.

Hemû xebatkar û ronakbîr û xwediyên raman û prensîpan çi yên di partiyan de anjî serbixwe bin ko berdewam bikin ji bo ko em perwerdeya rabûna adarê bikin di xweparastineke aştiyane û tevgera xwe dewlemend bikin ko ji nûve bi xurtî ava bikin û bi programekî xebatkar û giştî û bi stratejiyek dirust û polîtîkayeke rast û bi mekanîzimên lihevahtî û bi kar û rêbertiyeke aktîv.

Herkesê ko rabûna 12-ê adarê ji derveyî vê çarçevê bixwîne dê xwe winda bike û li hember dîrokê rûbirû bimîne, dîroka tevgera me ya ko bi van rabûnan çê dibe ko guherînên kûr di dilê gel de di her demê de çê dike û rabûna adarê jî îstegheke giring bû di jiyana siyasî ya kurdên Sûriyê de, û hîn jî em encaman jê digirin di riya pêşketin û guhertinê de û hîn pirsan ji me dike û di serî de karê partiyan li wir û hêza programa wan û rengê rêbertiya wan ji bo qonaxa piştî rabûna adarê.

-----------------------------------

Nivîskar: SELAH BEDREDÎN
Weşandin: 2007-03-10
Xwendin: 5354