Nefel

[ ÇARŞEM, 2024-12-04 ] [ BIKE MALPERA DESTPÊKÊ ] [ BÊXE NÊV BIJAREYAN ] [ KONTAKT ] [ INFO ] [ LÊGERÎN & ARŞÎV ]

DESTPÊK

	Nûçe

	Nivîsar

	Kulturmagazîn

	Hevpeyvîn

	Kolumnîst

	Ewrokurd

	E-Pirtûk

	Lîteratûr

	Ziman

	Muzîk

	Foto

	Lînk

E-POSTEYA TE

	Nav (Username)



	Şîfre (Password)





	»E-posteyeka nû bo xwe qeyd bike

REKLAM

KOLUMNÎST

Ma dema wê nehatiye ko kurd tabûta Ocalanî binax bikin?

HEWLÊR, 2/3 2008 — Dem û dewran dema guhartinên lezgîn û sivik e. Tiştê ko berî 50 salan bi 10 salan jî pêknedihat niha bi salekê pêkdihê. Tiştê ko bi salekê jî pêknedihat niha bi heftiyekê diqewime. Ev lezgînî cesaret û wêrekiya mirovê nûdem û modern nîşa dide. Kesên ko ne wêrek bin nikarin di lîstika bi lez û pêsivik a cîhana îro de bimînin. Ew dê di bin lingên hespên beza yên wêrekan ve bifetisin.

Sedemên vê lezgîniya cîhanê û mirovan her çi bin, giring ew e ko ev realîteyek e. Mandelkirina wê jî wêrekiyeka cahîlane û nefamane dixwazit. Carinan destberdana ji şêwaz û metodên kevin gelek nexweş e. Mirov hene ko çi caran nikarin bi sîngekê vekirî ber bi pêrî guhartinan biçin. Ew nikarin dest ji sîngê germê dayika xwe berbidin. Ji wan ra hêşta hesreta sîngê germ û nerm ê daykê maye.

Zehmetiya çêkirina pariyan û cûtina wan li nik wan karekê gelek giran e û çi caran, eger ji wan bihê, naxwazin şîrê germ û şirînê çiçkên dayê ko hema bi evîna zaroyê nazandî, bi bê zehmetiya mêhtinê jî firçikan dike, bi wan pariyên nanê genimî ko cûtina wan lexavikên wan mandî dike vebiguhêrin.

Hindek netewe û milet jî hene bi vî awayî ne. Ew naxwazin pariyên xwe bicûn. Ew hergav şîrê şirîn yê bêzehmet dixwazin. Heye ko mînaka herî berçav ya van netewe û miletan kurd bin.

Mînakeka bervajî wê jî, bi a min, neteweya elman e. Dema wan dixwest destan ji diravê markî ber bidin û euroyî bikin diravê xwe yê neteweyî, dihê bîra min ko wan tabûtek, sindirîkek çêkir û bi awayekê çevengî û gelek sembolîk markê elmanî li goristaneka qehremanên wî welatî bi rex şehîdan ve veşart. Lê brîtanyayiyan hêşta ew kar nekiriye. Mimkin e ko brîtaniyayiyan sedemên dî, sedemên der ji newêrekiyê û hesta nostaljîk hebin.

Lê kurd çawa nin? Bi a min, ew hêşta nikarin xwe di gel rewşa lezgîn ya cîhanê biguncînin (Ma gelo wan xwe di gel rewşa hêdî a bertir guncandibû?).

Li bakurê welatî gelek guhartin çêbûne, li başurê wê jî, li rojhilata navîn bi tevayî, li cîhana gloverandî jî. Lê kurdên me li bakur hêşta wekî 10 salan berê bi pirsa “tecrîda li ser serok Apoyî” ve mijûl û meraqdar in. Ez nizanim rewşenhizrên me li bakur bi çi qenaet û bawriyekê beremriya girtiyekê bin destê tirkan dikin?

Ji xwe dilsojiya Abdullah Ocalanî û diristiya rayên wî ên siyasî berî girtina wî jî jibo her çavdêr û rayedarekê alînegir û objektîv gelek cihê guman û dudiliyê bû. Lê eger mirov bi xwe bide qebûlandin jî ko ew dilsojê doza kurdî ye jî, dema di zîndana tirkan da be çawa dikare rêveberiya şoreşeka kurdî dijberî hikûmeta tirkan bikit û tirk bê mayêxwetêkirin hema bêdeng û destgirêdayî dimînin?

Erê dema wê nehatiye ko hema bi awayekê sembolîk jî be kurdê bakur û başûr û rojhilat û rojavayê tabûta Ocalanî vebişêrin yanî binax bikin û ji niha û pêve bi xwe bi wêrekî biryarên xwe bidin?

-----------------------------------

Nivîskar: LEZGÎNÊ ÇALÎ lezginch@hotmail.com
Weşandin: 2008-03-02
Xwendin: 7683